Του Αλέξανδρου Καπακτσή
Στο Άδενδρο η γη είναι επίπεδη. Αν βρεις σημείο με ύψος πάνω από ένα μέτρο είναι σίγουρο ότι είναι ανθρώπινη κατασκευή. Τέσσερα ποτάμια στην ευρύτερη περιοχή έκαναν καλά τη δουλειά τους. Τη μετέτρεψαν σε ένα τεράστιο αεροδρόμιο όπου υπάρχουν οι συνθήκες για να αναπτυχθούν εξίσου τεράστιες ταχύτητες.
Στο Άδενδρο ξέρουν από σιδηροδρομικά και άλλα δυστυχήματα. Επί δεκαετίες οι ανισόπεδες διαβάσεις του τρένου θέριζαν κόσμο. Και αν σώθηκαν ακόμη περισσότεροι «από θαύμα» ήταν γιατί τα θαύματα ήταν πολλά και πολλοί είχαν τον δικό τους Άγιο να τους φυλάει ή είχαν τύχη βουνό. Μπορεί να μην υπήρχε τζόκερ για να το κερδίσουν, κέρδιζαν όμως το υπόλοιπο της ζωής τους. Αμέτρητες οι ιστορίες τραγωδίας που ενίοτε μετατρέπονταν, της τύχης συμβοηθούσης, σε κωμωδία.
Στο Άδενδρο, μετά από τον εκσυγχρονισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας «που έφερε το τρένο» ήρθε κάποτε και ο εκσυγχρονισμός του Πασόκ και του Σημίτη. Έτσι, η μοναδική σιδηροδρομική γραμμή 35-40 χιλιομέτρων διπλής κατεύθυνσης της χώρας, που περνάει από το χωριό, δέχθηκε την περιποίηση του εκσυγχρονισμού του ΟΣΕ. Από τα αμέτρητα δις που διατέθηκαν για τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου ένα μέρος διατέθηκε και εδώ. Πανηγύρι οι εθνικοί προμηθευτές και οι πάσης φύσεως εργολάβοι. Ηλεκτροκίνηση για υψηλές και οικολογικές μεταφορές, αποκλεισμός της γραμμής για να μην τη διαβαίνουν ζώα και άνθρωποι, κλείσιμο των διαβάσεων και ανισόπεδοι κόμβοι (σε λάθος σημείο ώστε να αποκλειστεί το χωριό αλλά δεν παίζει εδώ ρόλο, απλώς το αναφέρουμε), κατασκευαστικά λάθη ώστε τα υπεδάφια ύδατα να ανέβουν στο ένα μέτρο και με τις βροχές να κινδυνεύουν να βγουν τα σκατά από τους βόθρους στους δρόμους. Φουτουριστικές προσθήκες στον σιδηροδρομικό σταθμό για να μην περνάνε τις γραμμές οι επιβάτες αλλά να περνάνε από πάνω με γέφυρες, με πολλές σκάλες, το ασανσέρ άλλοτε να δουλεύει και άλλοτε όχι, τα πόδια πιο σίγουρα και ας σέρνονται από την κούραση της δουλειάς. Continue reading