10 οδηγίες προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν!

Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα -κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.   Μέσα στο κύμα των μαθητικών επικρίσεων και της αμφισβήτησης της λογικής του υπαρκτού σχολείου ξεχωρίζει ένα πρόσωπο, ο εκπαιδευτικός. Είναι ο «σημαντικός άλλος», η μόνη εμφανής φιγούρα της «ανώνυμης» σχολικής μηχανής, που στα «επεισόδια» των μαθητικών συζητήσεων παρουσιάζεται, υπαινικτικά, με μια θαυματουργική δύναμη, άλλοτε θεία και άλλοτε διαβολική, άλλοτε σα φορέας σωτηρίας και άλλοτε σα φορέας απώλειας. Ο δάσκαλος που αγαπήθηκε και ο δάσκαλος που μισήθηκε, είναι προφανώς δύο διαφορετικά πρόσωπα, χαραγμένα βαθιά, στις εμπειρίες και στις αναπαραστάσεις όλων, μαθητών και αποφοίτων, μικρών και μεγάλων, γεγονός που υποδηλώνει τον κεντρικό ρόλο που πιστεύεται ότι διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στη σχολική «σταδιοδρομία» του μαθητή. Βέβαια, η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή είναι, στα βασικά και αποφασιστικά της σημεία, μια σχέση θεσμική, όσο κι αν πολλές φορές στα μάτια των μαθητών φαντάζει ως προσωπική. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές προσδιορίζεται με νόμους και διατάξεις, ανεξάρτητα από τις προσωπικές διαθέσεις καθώς κάθε εκπαιδευτικός είναι «θεσμικά» υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει προς τους μαθητές του ένα minimum από την εξουσία που του παρέχει η θέση του στο σχολείο (διδασκαλία ορισμένης ύλης, εξέταση, βαθμολογία, απουσίες, ποινές, κ.λπ) πρακτική που δημιουργεί «αυτεπαγγέλτως» αντιθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις εκρηκτικές. Όμως, αν είναι δύσκολη με τη συγκεκριμένη δομή και λειτουργία του υπαρκτού εκπαιδευτικού συστήματος, η λύση βασικών αντιθέσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων σε διαπροσωπική βάση, είναι σίγουρο ότι η ανίχνευση του «μαύρου κουτιού» της αίθουσας διδασκαλίας και των μαθητικών βιωμάτων, οριοθετούν τα χαρακτηριστικά του «δασκάλου που αγαπήσαμε».

  1. Η ΤΑΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΑ!

«Δεν χρειάζεται να σαι μάντης για να καταλάβεις. Αρκεί να κοιτάξεις του γονείς συγκεντρωμένους κάθε μέρα στην είσοδο του σχολείου, τους χοντρούς και τους λεπτούς, τους καλοντυμένους και τους φτωχοντυμένους, τους εξαντλημένους και τους ακμαίους» (Dupasc) Continue reading

Ο εθνικός διάλογος για την παιδεία έχει ήδη ολοκληρωθεί

alys1του Γιώργου Καλημερίδη

 Με βάση και την εμπειρία των τελευταίων τριάντα χρόνων, ισχυρίζομαι εξαρχής ότι είναι αδύνατον να υπάρξει στην πραγματικότητα εθνικός διάλογος για την παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα. Για δύο κύριους λόγους.

Πρώτον, η εκπαίδευση δεν είναι, παρά τις ποικίλες μυστικοποιήσεις, γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, “εθνική υπόθεση”, αλλά αντίθετα συνιστά ένα πολιτικό διακύβευμα γύρω από το οποίο προωθούνται διαφορετικά ταξικά προσδιορισμένα, ασφαλώς, μορφωτικά προγράμματα. Δεν έχει υπάρξει επομένως ποτέ, ούτε πρόκειται να υπάρξει, ένα υπεραταξικό μοντέλο εκπαίδευσης που μπορεί να μας το αποκαλύψει κάποια υποτιθέμενα ανεξάρτητη και αντικειμενική παιδαγωγική επιστήμη . Η ιστορία του ελληνικού σχολείου, αλλά και κάθε εκπαιδευτικού συστήματος, είναι μια ιστορία πολύ σκληρών παιδαγωγικών, ιδεολογικών και πολιτικών αντιπαραθέσεων μεταξύ διαφορετικών εκπαιδευτικών και πολιτικών ρευμάτων. Οι ιστορικοί που πρωταγωνιστούν και διευθύνουν, στις μέρες μας, το σημερινό εκπαιδευτικό διάλογο μπορούν πολύ εύκολα νομίζω να μας το επιβεβαιώσουν. Όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στη σφαίρα της μεταφυσικής του θετικισμού -τεχνοκρατισμού.

Δεύτερον, σε οποιοδήποτε διάλογο, απαραίτητο στοιχείο είναι η απόλυτη ισοτιμία μεταξύ αυτών που συμμετέχουν στη διαδικασία του και ασφαλώς η ισοτιμία ισχύει και στην τελική σύνθεση των συμπερασμάτων και των απολήξεων του διαλόγου. Στα πλαίσια του αστικού κράτους και των άνισων σχέσεων εξουσίας μεταξύ των διαφορετικών εμπλεκόμενων φορέων δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπάρξει ισότητα σε όλες τις παραμέτρους. Τον τελικό λόγο τον έχει αυτός που κατέχει την εξουσία και σίγουρα αυτός δεν είναι ούτε το εκπαιδευτικό κίνημα, ούτε οι εργαζόμενοι ή η νεολαία. Πόσο μάλλον όταν η συζήτηση αναπτύσσεται πάνω στο έδαφος των προαπαιτούμενων του Μνημονίου 3 και σε μια συγκυρία επίθεσης του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας και στο κοινωνικό κράτος.

Οι εθνικοί διάλογοι στην εκπαίδευση, διαχρονικά, αποτέλεσαν πάντοτε έναν πολιτικό ελιγμό των εκάστοτε κυβερνήσεων, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συναίνεση στην εκπαιδευτική πολιτική τους και να εντάξουν το εκπαιδευτικό κίνημα και κυρίως τις πιο ριζοσπαστικές του πτέρυγες μέσα στα όρια του “αστικά εφικτού”. Το γιατί αυτό συμβαίνει με τέτοια συχνότητα στην Ελλάδα και όχι για παράδειγμα στη Σουηδία ή την Αγγλία έχει να κάνει, όχι με τις αγκυλώσεις γενικά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, όπως πιστεύει ο νεοφιλελεύθερος ευρωπαϊσμός, αλλά με την ιστορική ιδιαιτερότητα του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού και των αγώνων που έχουν αναπτυχθεί στο εσωτερικό του γενικά, αλλά και ειδικά στο χώρο του σχολείου. Σχετίζεται ειδικότερα με τη σημασία του σχολείου ως μέσο κοινωνικής ανόδου των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων και το ρόλο του εκπαιδευτικού κινήματος στη συνολική ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων σε όλη την μεταπολεμική περίοδο (1). Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι η ίδια η μεταπολίτευση γεννήθηκε από το κίνημα της νεολαίας και της παιδείας. Αυτή είναι μια ιστορική διάσταση που καλό είναι να την θυμούνται οι σημερινοί “αριστεροί” μεταρρυθμιστές.

Continue reading

Με αφορμή τη συζήτηση για την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Μεγάλη συζήτηση γίνεται τις τελευταίες ημέρες για το ζήτημα της δυνατότητας απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών στο σχολείο.

Πολλοί γονείς που τα παιδιά τους έπαιρναν απαλλαγή όλα τα προηγούμενα μαθητικά τους χρόνια, μέσω υπεύθυνης δήλωσης, όπου επικαλούνταν λόγους πεποίθησης ή συνείδησης, βρέθηκαν μπροστά σε ένα «αυστηροποιημένο» καθεστώς, αφαίρεσης ουσιαστικά και τυπικά αυτού του δικαιώματος, καθώς οφείλουν να υπογράψουν δήλωση με ρητή αναφορά ότι το παιδί τους δεν είναι «χριστιανή / ος ορθόδοξη / ος». Τους επισημαίνεται δε ότι πιθανή ψευδής δήλωση θα επιφέρει νομικές συνέπειες (αν π.χ. το παιδί τους είναι βαφτισμένο). Με βάση την εγκύκλιο Λοβέρδου (23/01/2015) εφιστάται η προσοχή στους Διευθυντές των σχολικών μονάδων να ελέγχουν την τεκμηρίωση των προβαλλόμενων λόγων. Οι σύλλογοι διδασκόντων δε, σε πολλές περιπτώσεις κλήθηκαν να απορρίψουν αιτήσεις γονέων που ανέφεραν μόνο λόγους συνείδησης, ως παράνομες. Καταγγελίες γονέων δημοσιεύτηκαν στον τύπο και απασχόλησαν την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Προσχηματική δικαιολογία για όλα αυτά ήταν η συμμόρφωση του κράτους προς την απόφαση του Διοικητικού εφετείου Χανίων, περί υποχρεωτικότητας του μαθήματος των θρησκευτικών. Ήταν πολιτική επιλογή της «πρώτης φορά κυβέρνησης αριστεράς» να μην αγγίξει αυτή την απόφαση, γνωστή από τον Ιανουάριο του 2015, αποδεχόμενη ουσιαστικά τον περιορισμό δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το ΔΣ της ΟΛΜΕ, προχώρησε – καθυστερημένα είναι αλήθεια- σε απόφαση, όπου ζητά από το Υπουργείο Παιδείας να επαρκεί ως αιτιολογία αίτησης απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών, η επίκληση λόγων πεποίθησης ή θρησκευτικής συνείδησης και να δοθεί χρονική παράταση προς υποβολή εκ νέου αιτήσεων των γονέων ή μαθητών που επιθυμούν. Continue reading

ΟΛΜΕ: Σχετικά με το ζήτημα της απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ, σε συνεδρίασή του, συζήτησε το ζήτημα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών και τα προβλήματα που προέκυψαν μετά την εφαρμογή της τελευταίας εγκυκλίου 12773/Δ2/23.01.2015 και αποφάσισε ότι είναι απολύτως επαρκής η αιτιολόγηση απαλλαγής «για λόγους θρησκευτικής συνείδησης»,χωρίς να απαιτείται περαιτέρω διευκρίνιση, κατά την αίτηση του κηδεμόνα, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και τους οικείους νόμους.

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ ζητά από τον Υπουργό Παιδείας να προβεί σε άμεση τροποποίηση της εγκυκλίου ώστε, εφεξής, από τους γονείς ή κηδεμόνες που επιθυμούν τα παιδιά τους να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών να μην ζητείται να δηλώνουν αν είναι άθρησκοι, ετερόδοξοι ή ετερόθρησκοι, αλλά να ασκούν το δικαίωμά τους αυτό, κατ΄ επίκληση των πεποιθήσεών τους και της θρησκευτικής τους συνείδησης καθώς και να δωθεί παράταση στο δικαίωμα δηλώσεων των απαλλαγών.

ΟΛΜΕ: ανακοίνωση για την επέτειο της δολοφονίας του Π. Φύσσα

αντιφασιστικά συλλαλητήρια Παρασκευή, 25 Σεπτέμβρη

Αθήνα: ώρα 19:00 στην Πλατεία Ομονοίας.

Θεσσαλονίκη: ώρα 19:00 στο άγαλμα Βενιζέλου

«Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά, να μην τολμήσω να κοιτάξω τ’ αστέρια, μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά, πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια» Killah P.

Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν ήδη από τη στυγερή και απάνθρωπη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στις 18 Σεπτέμβρη του 2013.

Η φρικτή αυτή πράξη σηματοδότησε την ολοκληρωτική αποκάλυψη του πραγματικού χαρακτήρα του φασισμού, της Χρυσής Αυγής, που δεν μπορούν να κρύψουν πλέον, ούτε το προσωπείο της πολιτικής, ούτε η μάσκα του εθνικισμού. Εγκληματική οργάνωση ήταν και παραμένει πάντοτε, διαποτισμένη ως το μεδούλι από το ρατσιστικό μίσος, σταθερά ταγμένη στην πλευρά των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και πάντοτε ικανή για την πιο ποταπή και απάνθρωπη πράξη.

Η δολοφονία αυτή δεν ήταν ένα μεμονωμένο  περιστατικό. Ήταν η κορύφωση μιας πολύχρονης εγκληματικής δράσης των νεοναζί, που περιλάμβανε βίαιες επιθέσεις σε μετανάστες και μετανάστριες, ύπουλα χτυπήματα εναντίον αντιφασιστών αγωνιστών, φτάνοντας μέχρι την οργάνωση πογκρόμ και δολοφονιών μεταναστών (Σαχζάντ Λουκμάν) και δημοκρατικών πολιτών, με την ανοχή ή και κάλυψη της αστυνομίας. Ο στόχος τους σαφής, τότε και τώρα: η αντιφασιστική πάλη, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, που παλεύουν για να ανατρέψουν τη δυστοπία που ζούμε με την επέλαση κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και των μέχρι τώρα μνημονιακών κυβερνήσεων. Continue reading

Παρεμβάσεις ΔΕ: για τα δυο χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Δ.Ε.

18 Σεπτέμβρη 2013 Δολοφονία Παύλου Φύσσα

Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν ήδη από τη στυγερή δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, από μέλος της Χρυσής Αυγής.

Η φρικτή αυτή πράξη σηματοδότησε την ολοκληρωτική αποκάλυψη του εγκληματικού χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, απόρροια ακριβώς της φασιστικής – ναζιστικής ιδεολογικής και πολιτικής  της ταυτότητας. Δύο χρόνια μετά, ο αρχηγός της Μιχαλολιάκος δηλώνει ανερυθρίαστα ότι η Χ.Α. αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνης της δολοφονίας.

Η δολοφονία αυτή δεν ήταν ένα μεμονωμένο  περιστατικό. Ήταν η κορύφωση μιας πολύχρονης εγκληματικής δράσης των νεοναζί, που  περιλάμβανε βίαιες επιθέσεις σε μετανάστες και μετανάστριες, ύπουλα χτυπήματα εναντίον αντιφασιστών αγωνιστών και συνδικαλιστών, φτάνοντας μέχρι την οργάνωση πογκρόμ και δολοφονιών μεταναστών  (Σαχζάντ Λουκμάν), με την ανοχή ή και κάλυψη της αστυνομίας. Την ίδια περίοδο η Χρυσή Αυγή ανέπτυξε σχέσεις με το κράτος και τμήματα του κεφαλαίου, προσπαθώντας να συγκροτήσει μηχανισμούς που θα εξασφάλιζαν φθηνά εργατικά χέρια για τους εργοδότες, ενώ  παράλληλα κατάφερε να αποτελεί έναν βασικό συνομιλητή για κυβερνητικά σενάρια.  Ο στόχος τους ήταν και είναι σαφής: η αντιφασιστική πάλη, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, όλοι όσοι παλεύουν για να ανατρέψουν τη δυστοπία που ζούμε με την επέλαση κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και των μέχρι τώρα μνημονιακών κυβερνήσεων, ενάντια στα λαϊκά, εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα και ανάγκες. Continue reading

Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης: Ψήφισμα για την ΕΡΤ3

Γ΄ ΕΛΜΕ – ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ                                                            Θεσσαλονίκη 2/6/2015

Πρ. Κορομηλά 51

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 54622

e-mail: gelmeth3@gmail.com 

http://3elmethess.blogspot.gr/

Το ΔΣ  στην συνεδρίαση του στις 2/6/2015 αποδέχθηκε το ψήφισμα των εργαζομένων    στην ΕΡΤ3 και συμπαρίσταται για ακόμη μια φορά στα αιτήματα και τον αγώνα τους !

Ψήφισμα

Η ΕΡΤ3 πρέπει να ανοίξει άμεσα. Να εκπέμψει το σήμα της δημοκρατίας σε ολόκληρη τη χώρα όπως έκανε καθημερινά για 23 μήνες. Πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα η κανονική εκπομπή της ΕΡΤ και των ΕΡΑ μέσα από τις επίσημες συχνότητες.

Tους τελευταίους 23 μήνες για εμάς η ΕΡΤ δεν έκλεισε ποτέ. Οι εργαζόμενοι της, απολυμένοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και αλληλέγγυοι πολίτες, έδωσαν την μάχη της ενημέρωσης και κατάφεραν για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελληνικής ραδιοτηλεόρασης να δώσουν φωνή στις κοινωνικές ομάδες που συνήθως τη στερούνται. Ταυτόχρονα κάλυψαν με συνέπεια όλα τα μικρά και τα μεγάλα τοπικά θέματα. Και όλα αυτά σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας και του πλουραλισμού, παρότι οι μνημονιακές παρατάξεις συνήθως απέφευγαν να αντιπαρατεθούν μέσα από τις συχνότητες της ελεύθερης ΕΡΤ, θεωρώντας ταις παράνομες.

Continue reading

ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής: ΟΛΟΙ στις 10-12 Μάη συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις ενάντια στην πληρωμή των δόσεων στους δανειστές.

“ 20 χρόνια, 1995 – 2015, αγώνες κι ιστορία,
Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”
Άνω Λιόσια, 29/4/15,
 ΟΛΟΙ στις 10-12 Μάη συμμετέχουμε στις  κινητοποιήσεις
ενάντια στην πληρωμή των δόσεων στους δανειστές.
ΟΛΟΙ στη συγκέντρωση τη Δευτέρα, 11/5, 6μμ, στα Προπύλαια
 
 Ξανακατεβαίνουμε στον δρόμο του αγώνα όπου καλούν σωματεία κι εργαζόμενοι.  Αιχμές μας :
Τα αιτήματα του κινήματος είναι αδιαπραγμάτευτα, χρειάζεται μονομερής επιβολή τους, ούτε ευρώ στους δανειστές, όχι σε νέο μνημόνιο, διαγραφή χρεών στους φτωχούς και στους ανέργους, διαγραφή του χρέους και μέσω ουσιαστικού λογιστικού ελέγχου – ρήξη με την ΕΕ με αποδέσμευση από τους νόμους της, που μας καταστρέφουν και μας δολοφονούν. Δημόσια κοινωνικά αγαθά.                                                                                           
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Στις 11 Μάη πραγματοποιείται το  Γιούρογκρουπ, στις 12 Μάη η κυβέρνηση θα δώσει 698 εκατ στο ΔΝΤ, εκτός από τα 183 την 1η Μάη. Όλα αυτά στο πλαίσιο των 25,5 δις, που έχουμε να δώσουμε συνολικά στους δανειστές το 2015. Θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε γνωρίζοντας ότι:
Ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 774,9 δισ. ευρώ την τελευταία 20ετία! Μόνο το 2000 – 2014, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, έχουμε πληρώσει για τόκους, χρεολύσια δανείων και εξοφλήσεις εντόκων το συνολικό ποσό των 640,5 δισ. ευρώ! Continue reading

«Ποια ΕΡΤ θέλουμε»: η πρόταση των εργαζομένων της ελεύθερης αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3

«ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ»

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΡΟΤΑΣΗ της ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΡΤ3 (11 Ιούνη 2014)

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την πραξικοπηματική απόφαση της κυβέρνησης να ρίξει «μαύρο» στην ΕΡΤ την 11η Ιούνη 2013, εμείς οι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 που συνεχίζουμε τον αυτοδιευθυνόμενο αγώνα κρατώντας την ΕΡΤ3 ανοιχτή για 12 μήνες με κανονικό ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό πρόγραμμα στην υπηρεσία της κοινωνίας, πεπεισμένοι για το δίκιο του αγώνα μας και την επερχόμενηα νίκη, ετοιμαζόμαστε για την επόμενη μέρα και δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα τη δική μας πρόταση για το «ποια ΕΡΤ θέλουμε».

Το κείμενο-πρόταση είναι αποτέλεσμα αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και προέκυψε μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ3 στη Θεσσαλονίκη. Γράφτηκε κομμάτι-κομμάτι από μία εννεαμελή ομάδα εργασίας που προέκυψε εθελοντικά μέσα από τη συνέλευσή μας και το κείμενο επέστρεψε εκεί (αφού προηγήθηκαν και άλλες θεματικές συνελεύσεις) για να λάβει τη σημερινή του μορφή.

Το κείμενο περιγράφει συνοπτικά τις βασικές αρχές-στόχους, τον τρόπο χρηματοδότησης, τις εργασιακές σχέσεις, τη συμμετοχή της κοινωνίας και τον τρόπο «διοίκησης» κατά τη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ.


Αφιερώνεται στους εκατοντάδες χιλιάδες αλληλέγγυους που στάθηκαν στο πλευρό μας όλους αυτούς τους δύσκολους αλλά ωραίους μήνες και σε ολόκληρο τον ελληνικό και όχι μόνο, λαό που νιώθει στο πετσί του τη βάρβαρη κυβερνητική μνημονιακή πολιτική των τελευταίων χρόνων.

Αφιερώνεται όμως, ιδιαιτέρως, σε εκείνα τα αγωνιζόμενα τμήματα της κοινωνίας που αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι και επιλέγουν την αξιοπρέπεια και τον ανυποχώρητο αγώνα μέχρι την τελική νίκη για ελευθερία και πραγματική δημοκρατία, αντί της παραίτησης απέναντι σε ένα μαύρο καθεστώς.

Εμείς οι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα το κείμενο αυτό, καλώντας τους αγωνιζόμενους συναδέλφους μας σε ολόκληρη τη χώρα, τα αδέλφια μας στην Αθήνα, στις μεγάλες πόλεις και στις περήφανες περιφερειακές ΕΡΑ να το υιοθετήσουν και να βαδίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τον δρόμο της αξιοπρέπειας χωρίς καμία έκπτωση σε ό,τι μέχρι σήμερα έχουμε κατακτήσει.

Καλούμε την κοινωνία να στηρίξει την ΕΡΤ που ονειρευόμαστε, γιατί το όνειρο αυτό, είναι παιδί της, το γέννησε η ίδια.

Εμείς οι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 δηλώνουμε:

Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΆ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΉΝ

«ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ»

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ – ΣΤΟΧΟΙ

Η ακηδεμόνευτη ενημέρωση και η ποιοτική πολιτισμική/ψυχαγωγική οπτικοακουστική παραγωγή ενός πραγματικά ΔΗΜΟΣΙΟΥ και αυθεντικά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΡαδιοΤηλεοπτικού Οργανισμού, αποτελούν κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα.
Η ελευθεροτυπία, η αλογόκριτη δημοσιογραφική εργασία, η απεξαρτημένη από άνωθεν «εντολές» πολιτιστική δημιουργία/προβολή και η απρόσκοπτη άσκηση της ερευνητικής δουλειάς προς όφελος του λαού και ειδικότερα υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων και των κοινωνικών κινημάτων, αποτελούν ενιαίο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα και υποχρέωση.

Η φωνή της ΕΡΤ οφείλει να μεταδίδεται σε όλη την ελληνική επικράτεια και παντού στον κόσμο όπου υπάρχει απόδημος ελληνισμός. Η πολιτεία οφείλει να παράσχει την κατάλληλη υλικοτεχνική/δορυφορική υποδομή για αυτόν τον σκοπό.
Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά, εφαρμόζεται από τους εργαζόμενους χωρίς καμία εξαίρεση για τους πολίτες της χώρας και του κόσμου.

Η ΕΡΤ λειτουργεί εκ-παιδευτικά, παράγει ποιοτικό πολιτιστικό προϊόν, δίνει βήμα έκφρασης στις αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες, μεριμνά για την προαγωγή της δημιουργικής φαντασίας των μικρών ηλικιών, τη διαδραστική ενθάρρυνση των δεξιοτήτων τους και της κριτικής σκέψης.

Η ΕΡΤ διασφαλίζει στην πράξη την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αναδεικνύει, καταγγέλλει και αποκρούει τα κρούσματα ρατσισμού, μισαλλοδοξίας, σεξισμού, εθνικισμού, κρατικού αυταρχισμού ή κάθε είδους διάκρισης σε βάρος ατόμων ή ομάδων που στοχοποιούνται για την πολιτική/κοινωνική/συνδικαλιστική τους δράση.

Η ΕΡΤ υπηρετεί την κοινωνία και τις ανάγκες της ενώ ταυτοχρόνως αποτελεί ανάχωμα στα φαινόμενα «κοινωνικού αυτοματισμού-κατακερματισμού-κανιβαλισμού», κάθε φορά που η όποια εξουσία επιχειρεί να τα καλλιεργήσει στη βάση της κοινωνίας στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Η ΕΡΤ ελέγχει την εξουσία και δεν ταυτίζεται με αυτήν, δεν αποτελεί ούτε όργανο της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, ούτε όργανο των κομμάτων και των μεμονωμένων ή οργανωμένων επιχειρηματικών «κύκλων».
Οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων και ο ενεργός λαϊκός παράγοντας επαγρυπνούν για την τήρηση των παραπάνω βασικών αρχών-στόχων σε όλα τα στάδια λειτουργίας της ΕΡΤ προκειμένου να αποκρούεται άμεσα κάθε λογοκριτική ή άλλου είδους παρέμβαση, από όποια μορφή εξουσίας και αν προέρχεται.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

Το ανταποδοτικό τέλος είναι η βασική πηγή χρηματοδότησης της ΕΡΤ, δεν χρησιμοποιείται για κανέναν άλλον σκοπό πέραν των αναγκών της ΕΡΤ και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ευκαιριακή χρηματοδοτική «δεξαμενή» στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης (π.χ. μεταφορά μέρους του ανταποδοτικού στα φωτοβολταΐκά).

Το ανταποδοτικό τέλος ορίζεται με βάση εισοδηματικά/κοινωνικά κριτήρια. Εξαιρούνται από την καταβολή του όσοι διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Η ΕΡΤ λειτουργεί σε ειδικό οικονομικό καθεστώς δημόσιας κοινωφελούς επιχείρησης που δεν μεταβιβάζεται ούτε πωλείται σε ιδιώτες. Η ΕΡΤ παύει να είναι Ανώνυμη Εταιρεία.

Η ΕΡΤ ως δημόσιο Μέσο Ενημέρωσης που αντιλαμβάνεται στην πράξη την ποιοτική ενημέρωση, τις παραγωγές και την ψυχαγωγία ως κοινωνικά αγαθά και όχι ως εμπορεύματα, παραμένει εκτός του διαφημιστικού κυκλώματος. Οι πρόσθετες οικονομικές ανάγκες που θα προκύπτουν είτε για μεγάλες παραγωγές είτε για τη μετάδοση μεγάλων έκτακτων γεγονότων, καλύπτονται από την πολιτεία. Εξαιρείται εκείνο το κανάλι της ΕΡΤ που αναλαμβάνει να μεταδώσει π.χ. ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός και που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από το «πακέτο» των χορηγιών.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ εργάζονται με σύμβαση αορίστου χρόνου, με πλήρη, αποκλειστική απασχόληση και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς εξαιρέσεις. Παύει ο διαχωρισμός τακτικού και έκτακτου προσωπικού. Καταργούνται οι (από)ρυθμιστικοί κανόνες (άρθρα και κανονισμοί σε συμβάσεις ή σε ΓΚΠ ) που διαιωνίζουν το καθεστώς εργασίας των συμβασιούχων και που υποκρύπτουν κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών στη λειτουργία της ΕΡΤ.

«Εξωτερικοί συνεργάτες προγράμματος», «ειδικοί σύμβουλοι» και «Προσωπικό Ειδικών Θέσεων» (ΠΕΘ), δεν έχουν θέση στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ.

Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι από υπεργολαβικές εταιρείες. Τα μέλη του προσωπικού με εξειδικευμένο αντικείμενο εργασίας (συνεργεία καθαρισμού, φύλαξη, οπερατέρ κλπ.) αποτελούν οργανικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικού της ΕΡΤ που προσλαμβάνεται για αυτόν τον λόγο με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Την όποια νέα σημαντική ανάγκη προκύπτει για την κάλυψη «κενού» του προγράμματος, την καλύπτει είτε το υπάρχον ειδικευμένο προσωπικό και αν αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε το καλύπτει προσωπικό που προσλαμβάνεται στην ΕΡΤ με τις ίδιες ακριβώς εργασιακές σχέσεις που ισχύουν και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Οι πραγματικές έκτακτες ανάγκες της ΕΡΤ για εξωτερικούς «εποχιακούς» συνεργάτες ή για εργαζόμενους με μειωμένο ωράριο εργασίας, θα εξετάζονται ως ξεχωριστές ιδιαίτερες περιπτώσεις από τα θεσμικά όργανα παραγωγής προγράμματος και τα οποία θα αναλαμβάνουν να παρουσιάσουν εμπεριστατωμένες εισηγήσεις προς το σώμα της γενικής συνέλευσης που θα λαμβάνει και τις τελικές αποφάσεις αφού αξιολογήσει όλα τα δεδομένα της κάθε υπόθεσης ξεχωριστά.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Η ΕΡΤ ως ραδιοτηλεοπτικός φορέας με πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα, οφείλει και πρέπει να αφουγκράζεται τη φωνή της ίδιας της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται. Για την εκπλήρωση αυτού του στόχου, η ΕΡΤ διασφαλίζει εκείνες τις προϋποθέσεις που επιτρέπουν τη συμμετοχική συνδιαμόρφωση της γενικότερης φιλοσοφίας του εκπεμπόμενου προγράμματος. Προκειμένου να αποφευχθεί η παράφραση/παράκαμψη της λαϊκής βούλησης και η αυθαίρετη αντιπροσώπευση των κοινωνικών ομάδων από «παράγοντες» και οργανωμένα συμφέροντα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, αυτοδιοικητικής εξουσίας, τον πρώτο λόγο στην επικουρική συνδιαμόρφωση της γενικότερης φιλοσοφίας του προγράμματος της ΕΡΤ, έχει η κοινωνία των πολιτών με τις αλληλέγγυες δομές της, τα κοινωνικά κινήματα, συλλογικότητες ή άτομα που βιώνουν τον ρατσισμό και την καταστολή, οι λαϊκές επιτροπές γειτονιάς, οι αμεσοδημοκρατικές πρωτοβουλίες βάσης και οι συνελεύσεις των σωματείων των αγωνιζόμενων κλάδων της ελληνικής κοινωνίας. Εκπρόσωποι των παραπάνω ζωντανών κυττάρων της κοινωνίας αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων, ή τις απόψεις που διαμορφώνονται ως γενική αίσθηση στη βάση της κοινωνίας, και σε συνδυασμό με τις προτάσεις που μεταφέρουν προς την ΕΡΤ (τις επιτροπές προγράμματος και τις συνελεύσεις των εργαζομένων της) οι εκπρόσωποι των συνελεύσεων διαφόρων επιστημονικών/εκπαιδευτικών/επαγγελματικών κλάδων, επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό η αδιαμεσολάβητη ακρόαση της ίδιας της κοινωνίας. Έτσι, διασφαλίζεται ο πραγματικά δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ που δεν απευθύνεται απλώς στην κοινωνία αλλά κυρίως, εκκινεί από αυτήν.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Δύο από τα βασικότερα γνωρίσματα του πολύμηνου αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ ενάντια στο κυβερνητικό «μαύρο», η αυτοδιαχείριση του παραγόμενου προγράμματος και η αυτοδιεύθυνση του αγώνα, ενσωματώνονται ως αδιαπραγμάτευτες κατακτήσεις στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ. Ολόκληρη η φιλοσοφία της «διοίκησης» εδράζεται στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, την κυκλική εναλλαγή των επικεφαλής των διαφόρων τμημάτων και την άμεση ανακλητότητά τους όταν το κυρίαρχο όργανο λήψης των αποφάσεων, η γενική συνέλευση των εργαζομένων, το αποφασίσει.

Η κλασική διευθυντική ιδιότητα ή η θέση του «προϊσταμένου» τμήματος, αποκτά χαρακτηριστικά που έχουν να κάνουν με την ικανότητα άσκησης συντονιστικού ρόλου με στόχο την αποτελεσματικότερη εσωτερική λειτουργία και την επίτευξη καλύτερου ποιοτικού αποτελέσματος στο εκπεμπόμενο πρόγραμμα. Το λεγόμενο «διευθυντικό δικαίωμα» καταργείται και στη θέση του μπαίνει ο σεβασμός των ίσων προς ίσους.

Οι συντονιστές (προϊστάμενοι) των τμημάτων εκλέγονται από τους εργαζόμενους του τμήματος. Λογοδοτούν, ελέγχονται και είναι ανακλητοί από τη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων. Το ίδιο συμβαίνει και με τις επιμέρους διευθύνσεις.

Ομοίως, ο γενικός συντονιστής (η κλασική θέση του γενικού διευθυντή) δεν εξαιρείται από τις παραπάνω προβλέψεις. Η εκλογή του γίνεται από τη γενική συνέλευση των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Γενικά, η θέση του γενικού συντονιστή/διευθυντή δεν έχει την έννοια της δύναμης επιβολής και της εν λευκώ εξουσιαστικής διαχείρισης/λειτουργίας της ΕΡΤ αλλά την έννοια του συντονισμού των τμημάτων για το καλύτερο δυνατό ποιοτικό αποτέλεσμα προς όφελος της ίδιας της κοινωνίας και εν δυνάμει υπέρ της διεύρυνσης των δικαιωμάτων και της υπεράσπισης των κατακτήσεων του λαού, μεταξύ αυτών και του δικαιώματος για ελεύθερη ακηδεμόνευτη ενημέρωση και ποιοτική ψυχαγωγία.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Η ΕΡΤ, από όπου και αν εκπέμπει πρόγραμμα, αποτελεί έναν ενιαίο, δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, ενώ παραλλήλως, κάθε κανάλι, ραδιόφωνο ή διαδικτυακό Μέσο της ΕΡΤ (όπως άλλωστε και η ΕΡΤ3), διατηρούν τη διοικητική τους αυτονομία. Η ΕΡΤ διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και την κατάλληλη υλικοτεχνική ραδιοτηλεοπτική υποδομή σε κάθε νομό της χώρας προκειμένου να καλύπτεται άμεσα οποιοδήποτε τοπικό ή έκτακτο θέμα από τις κατά τόπους, μονάδες. Η αλληλεγγύη, η ισότιμη αλληλοσυνεννόηση, ο σεβασμός στην αυτοτέλεια και ο συντονισμός μεταξύ των μελών αυτού του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού αποτελούν προϋπόθεση τόσο για την εφαρμογή και την εμπέδωση των εσωτερικών αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών όσο και για την αποτροπή κυριάρχησης μίας κεντρικά κατευθυνόμενης διοίκησης.

Σε τακτά διαστήματα γίνονται πανελλαδικές συναντήσεις των συντονιστών και των επιτροπών όλων των μονάδων της χώρας που μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων και της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να ανταλλάσσονται απόψεις, να αντιμετωπίζονται οι αδυναμίες και να βελτιώνεται συνεχώς το εκπεμπόμενο πρόγραμμα.

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΡΤ3

Παρεμβάσεις ΔΕ: Με αφορμή τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ποιος γεννά τη βία;

Ο επίλογος στην υπόθεση του νέου σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη γράφτηκε με τον πιο τραγικό τρόπο, αφού βρέθηκε νεκρός πολύ κοντά στη σχολή που σπούδαζε στα Γιάννενα. Και τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας σβήνουν ας καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις πάνω στο τραγικό συμβάν.

Με αφορμή λοιπόν το γεγονός αυτό συσπειρώθηκαν όλοι μαζί για να θρηνήσουν, όψιμα και υποκριτικά, κάθε λογής τηλεπερσόνες, κονδυλοφόροι, δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι. Όψιμος θρήνος, ψεύτικη οργή και περίσσια υποκρισία διαπερνά όλα τα τηλεοπτικά μέσα, αφού την ίδια στιγμή που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους στα δελτία των οκτώ για την «ανοχή και τη σιωπή της κοινωνίας απέναντι στη βία», όλος αυτός ο τηλεοπτικός συρφετός προβάλλει την βία ως ένα είδος «φυσικού νόμου». Από τις πρωινές ζώνες μέχρι και τις μεταμεσονύχτιες προβολές η τηλεοπτική «ζωή» βρίθει από σκηνές και εικόνες βίας, αίματος, δημιουργώντας την κοινή συνείδηση του «φυσιολογικού» γεγονότος. Μπορεί άραγε να ξεχάσει εύκολα κανείς τις σκηνές των τραμπούκων του φασιστικού μορφώματος της ΧΑ που προπηλάκιζε μικροπωλητές και εξαπέλυε ανθρωποκυνηγητά στις γειτονιές του Αγ. Παντελεήμονα εναντίον μεταναστών και προσφύγων; Ή μήπως να ξεχάσουμε τις αμέτρητες επαναλήψεις των φρικιαστικών βίντεο με τις εκτελέσεις ομήρων από τους λεγόμενους τζιχαντιστές, τα οποία προβάλλονται σε πρώτο πλάνο από τα μεσημβρινά δελτία ειδήσεων μέχρι τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης; Continue reading

Η Χ.Α. στοχοποιεί εκπαιδευτικούς

Του Χρήστου Κάτσικα

Με ανακοίνωσή της η Χρυσή Αυγή (Πυρήνας Κεφαλονιάς – Ιθάκης) στοχοποιεί την ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης και τα μέλη της. Με αφορμή την υπόθεση Ρωμανού, καταγγέλλουν ονομαστικά τον εκπαιδευτικό Νικόλα Γαλιατσάτο, για την υπογραφή του σε πανελλαδικό κείμενο με αίτημα να δοθεί εκπαιδευτική άδεια στους απεργούς πείνας Ρωμανό και Κωστάρη.

Το κείμενο

Τι έγραφε το κείμενο αυτό που υπέγραψαν 210 εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων; «Οσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο, δάσκαλοι από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, επισημαίνουμε κατ’ αρχάς τον κίνδυνο να απαξιωθεί και να ακυρωθεί στην πράξη ο πολύτιμος όσο και πολύπαθος θεσμός του σχολείου εντός της φυλακής. Πάνω απ’ όλα, όμως, θεωρούμε απαράδεκτο να φτάνουν δύο άνθρωποι να διεκδικούν ένα τόσο βασικό και αυτονόητο δικαίωμα, όπως η πρόσβαση στην παιδεία, χρησιμοποιώντας ως έσχατο μέσο το σώμα τους και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τους. Ζητούμε να δοθεί στους δύο απεργούς πείνας άμεσα, πριν να είναι αργά, η εκπαιδευτική άδεια την οποία δικαιούνται και να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη παρακολούθηση των μαθημάτων τους». Continue reading

Η κατασκευή της «ενδοσχολικής βίας»

Του Λευτέρη Παπαθανάση*

Η είδηση πέφτει σαν κεραυνός. Η Ελλάδα είναι στην τέταρτη θέση (ανάμεσα στις χώρες που μελετήθηκαν) στην έκταση του φαινομένου της «ενδοσχολικής βίας». Το συμπέρασμα είναι το ίδιο άμεσο: κάτι πρέπει να κάνουμε και μάλιστα το συντομότερο! Ποιο άκαρδο τέρας είναι στο κάτω-κάτω ευχαριστημένο με το γεγονός ότι τα παιδιά μας περνούν τόσο άσχημα στο σχολείο, με τραύματα που τους μένουν μέχρι τα γεράματα; (βάλε έναν αστερίσκο εδώ, θα δούμε ποιο είναι το πραγματικό άκαρδο τέρας προς το τέλος…).

Εδώ και λίγο καιρό λοιπόν, τα ελληνικά σχολεία (ακολουθώντας τη διεθνή μόδα) ζούνε στους ρυθμούς του φαινομένου αυτού. Μελέτες για το φαινόμενο, σεμινάρια για το φαινόμενο, επιτροπές και υπεύθυνοι για το φαινόμενο, «δράσεις» για το φαινόμενο. Λέω λοιπόν από την αρχή ότι για μένα το φαινόμενο αυτό είναι μια κατασκευή, μια επινόηση. Ακόμα περισσότερο, ισχυρίζομαι ότι η κατασκευή αυτού του φαινομένου έχει βαθύτερα και σκοτεινά κίνητρα, δηλαδή τη δημιουργία συναίνεσης στην ένταση του κοινωνικού ελέγχου και την πειθάρχηση της νεολαίας. Continue reading

ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς-Ιθάκης: Χρυσή Αυγή: «Λαγοί» του συστήματος ενάντια στη συνδικαλιστική δράση και στις αξίες της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης

ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ – ΙΘΑΚΗΣ (ΕΛΜΕ-ΚΙ) e-mail: elme_ki@yahoo.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ καταγγέλλει τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι για μια ακόμη φορά στοχοποιούν την ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και τα στελέχη της. Με αφορμή την υπόθεση Ρωμανού καταγγέλλουν ονομαστικά το συνάδελφο Νικόλα Γαλιατσάτο, για την υπογραφή του σε πανελλαδικό κείμενο με αίτημα να δοθεί εκπαιδευτική άδεια στον απεργό πείνας. Όπως είναι προφανές το σκεπτικό του συναδέλφου προσυπογράφει το σύνολο του ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ, που εξέδωσε ανακοίνωση με το ίδιο αίτημα. Το δικαίωμα των κρατουμένων για μόρφωση και εκπαιδευτικές άδειες συνιστά για τους φασίστες έγκλημα. Μάλιστα, οι νεοναζί «επιβεβαιώνουν» την εκτίμηση ότι στα σχολεία του Νομού «τα αντεθνικά – προδοτικά φίδια … ποτίζουν δηλητήριο καθημερινά τα παιδιά».

Τα τσιράκια του κεφαλαίου δείχνουν ξανά το πραγματικό τους πρόσωπο. Στοχοποιούν όχι μόνο πρόσωπα αλλά και την καλλιέργεια των αξιών της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς και του αγώνα μέσα στα σχολεία. Γίνονται λαγοί του συστήματος προκειμένου να προωθήσουν από κοινού με τους οικονομικούς τους πάτρωνες την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, όπως θέλει η ΕΕ και όλες οι δυνάμεις που υπηρετούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Θέλουν διωγμούς στα σχολεία, ώστε απρόσκοπτα το κεφάλαιο να συνεχίσει να ποτίζει με το αληθινό δηλητήριο του ευρω-σκοταδισμού για το οποίο δε βγάζουν τσιμουδιά. Αυτοί είναι οι «αντισυστημικοί», πηγαίνουν χέρι – χέρι με τις δυνάμεις που υποτίθεται ότι αντιπαλεύουν. Continue reading

Δελτίο τύπου για τη σύσκεψη των Παρεμβάσεων- Κινήσεων – Συσπειρώσεων και Σχημάτων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ-Αγωνιστική Ταξική Ενότητα στο ΕΚΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Από τη σύσκεψη των Παρεμβάσεων- Κινήσεων – Συσπειρώσεων

και Σχημάτων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα

Τη Δευτέρα 8/12, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή η κοινή σύσκεψη των σχημάτων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Η έναρξη της συζήτησης συνέπεσε με τις εξαγγελίες Σαμαρά για την δίμηνη παράταση του μνημονίου και την έναρξη της ψηφοφορίας για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, με πρώτη ημερομηνία 17 Δεκέμβρη.

Από τη γόνιμη συζήτηση, υπήρξαν οι παρακάτω κοινές παραδοχές και συμφωνίες:

1.  Η επίσπευση της εκλογής του ΠτΔ εκφράζει τα αδιέξοδα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και την αποτυχία της πολιτικής της. Η συγκυβέρνηση θέλει να ελέγξει τις εξελίξεις για να προχωρήσει στην υλοποίηση των σφαγιαστικών μέτρων, που έχει συναποφασίσει με τους δανειστές, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ενώ δεν θα παγώσει τις επιθέσεις μπροστά στην προεδρική εκλογή. Ήδη προχωρά στις 2.500 απολύσεις των καθαριστριών-εκπαιδευτικών-σχολικών φυλάκων κλπ, των οποίων λήγει η περίοδος διαθεσιμότητας.

2.   Σε αυτήν την διαδικασία είναι κρίσιμο για το εργατικό κίνημα να βάλει τη δική του σφραγίδα στις πολιτικές εξελίξεις για την αποσταθεροποίηση των σχεδίων τους. Με τον ενιαίο και παρατεταμένο αγώνα διάρκειας όλων των εργαζομένων, βάζοντας σε όλους τους χώρους το αίτημα για γενική πολιτική απεργία, για να ανατραπεί από το ίδιο το κίνημα η κυβέρνηση της μνημονιακής βαρβαρότητας και η πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ, του κεφαλαίου. Σε αυτό το κάλεσμα, δεν υποστέλλουμε, αντίθετα, βγάζουμε μπροστά όλο το πλαίσιο επιθετικών αιτημάτων που είναι κοινός τόπος των σχημάτων.

3.   Προτείνουμε Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους χώρους, με πρόταση για γενικευμένη πολιτική σύγκρουση με το πρόγραμμα και το περιεχόμενο που έχουμε συμφωνήσει. Επιδιώκουμε τώρα, Γενική Πολιτική Απεργία. Κέντρο μας είναι, να αποφασιστεί τριήμερη ή 48ωρη απεργία (15,16, 17 ή 16, 17). Για να βγουν στο προσκήνιο οι εργαζόμενοι. Για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Και για τη συνέχεια, προτείνουμε Γενικές Συνελεύσεις για κλιμάκωση. Η πρόταση αυτή κατατίθεται σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος(πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο, τριτοβάθμιο). Continue reading