
Δήλωση του Κώστα Τουλγαρίδη: Δεν απολογούμαι – να απολογηθούν αυτοί

Το Σάββατο 5/11 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η 4η Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ. Μέσα σε ένα κλίμα καθημερινά διογκούμενης αγανάκτησης του λαού για τα μέτρα εξαθλίωσης και ανέχειας που προωθούνται από την κυβέρνηση και την τρόικα, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και τα πανεπιστήμια δέχονται μια ιδιαίτερα σκληρή επίθεση: περικοπές των ήδη μειωμένων κρατικών προϋπολογισμών, εξευτελιστικές απολαβές μελών ΔΕΠ, απολύσεις συμβασιούχων διδασκόντων ΠΔ 407/80, εργασιακή εφεδρεία και για τους διοικητικούς υπαλλήλους των Ιδρυμάτων. Παράλληλα η Υπουργός ΠΔΒΜΘ και παρά την σχεδόν ομόθυμη αντίθεση της πανεπιστημιακής κοινότητας στο Ν.4009/2011, παρά την από πλευράς Συνόδου Πρυτάνεων δις χαρακτηρισθείσα ως «θεσμική εκτροπή» παρεμβατικότητά της στο συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, συνεχίζει να προκαλεί παραμένοντας σταθερά προσηλωμένη στην κατεύθυνση πλήρους διάλυσης του δημόσιου πανεπιστημίου και εφαρμογής του νέου νόμου: αιφνιδιαστικά ακύρωσε τους πολλάκις ανακοινωθέντες ως επικείμενους διορισμούς 350 περίπου εκλεγμένων από διετίας μελών ΔΕΠ, προχώρησε στην συγκρότηση των εφορευτικών επιτροπών «προθύμων» παραβλέποντας πως μόλις 2 στους 19 Πρυτάνεις πανεπιστημίων της χώρας το έπραξαν αυτόβουλα, απηύθυνε επιστολή προς τους Πρυτάνεις ζητώντας την κατάργηση Τμημάτων. Continue reading
Την Παρασκευή 4/11 ήρθε στα σχολεία της περιοχής μας προφορική διαταγή που ορίζει το πώς θα αναπληρωθούν οι ώρες που χάθηκαν λόγω των μαθητικών καταλήψεων.
Υπενθυμίζουμε ότι η θέση μας για την αναπλήρωση και τον υποκριτικό και τιμωριτικό χαρακτήρα της έχει αναλυθεί στην ανακοίνωση της 24/10 της ΟΛΜΕ. Ως προς την ουσία της αναπλήρωσης αν σε κάποιο σχολείο προκύψει πρόβλημα ύλης μπορεί να λυθεί εκ των ενόντων , όπως γίνεται συνήθως. Continue reading
Η συνέντευξη της Camila Vallejo δόθηκε στη Magali Lagrange στο Παρίσι και δημοσιεύτηκε στο BBC Mundo στις 18 Οκτώβρη 2011, λίγες μέρες πριν από μια ακόμα 48ωρη απεργία στη Χιλή, που κατά σύμπτωση συνέπεσε και με την 48ωρη απεργία της 19ης και 20 Οκτώβρη στην Αθήνα. Η μετάφρασή της δημοσιεύεται, έστω και με καθυστέρηση, ως ένα ακόμα στιγμιότυπο των φοιτητικών αγώνων που πλέον έχουν περάσει τα σύνορα της Χιλής και κάνουν την εμφάνισή τους και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Πλέον οι νέοι ενδιαφέρονται για την πολιτική, και πρέπει να αναλάβουν αυτή την ευθύνη. Πρέπει να πάρουμε θέση και να φτιάξουμε ένα σχέδιο συμμετοχικά. Και γι’ αυτό πρέπει να αποκτήσουμε ικανότητα εξουσίας, αλλά με την καλή έννοια της λέξης.
H Camila Vallejo, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Πανεπιστημίου της Χιλής (ConFeCh) επιβεβαιώνει ότι τα φοιτητικά αιτήματα δεν αναδύθηκαν με αυθόρμητο τρόπο, παρά προέκυψαν από “μία μακρόχρονη διαδικασία βασισμένη σε μια βαθιά ανάλυση αυτού που συμβαίνει στην Χιλή, της αδικίας” και επιβεβαιώνει ότι τώρα “πρέπει να δούμε μπροστά και να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική για τη χώρα”. Continue reading
Η Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 24.9.2011 κατέληξε στα ακόλουθα ψηφίσματα:
Διαβάστε τα πλήρη κείμενα των ψηφισμάτων Continue reading
Ανακοίνωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2011 εκδόθηκε με πλειοψηφία η απόφαση του Αρείου Πάγου για την έκδοση της αγωνίστριας Γκιουλαφερίτ Ουνσάλ στη Γερμανία. Από τους 5 δικαστές, μόνο ένας μειοψήφησε, υποστηρίζοντας πως η Ουνσάλ δεν πρέπει να εκδοθεί.
Η έκδοση της Τουρκάλας αγωνίστριας στηρίχτηκε στο ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης. Η Γκιουλαφερίτ Ουνσάλ μεταφέρθηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου με χειροπέδες και τα χέρια πίσω από την πλάτη. Continue reading
Ψήφισμα Γενικής Συνέλευσης για τα ΑΕΙ
Η Γ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου θεωρεί απαράδεκτο τον νέο νόμο του Υπουργείου Παιδείας για τα πανεπιστήμια (ν.4009/11) καθώς αυτός διαμορφώνει συνθήκη κατεδάφισης της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο νόμος αυτός
Πραγματοποιήθηκε στις 20/9/11 στα γραφεία της ΟΛΜΕ στην Αθήνα, σύσκεψη εκπροσώπων των ομοσπονδιών ΟΛΜΕ, ΕΜΔΥΔΑΣ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΟΙΕΛΕ, ΠΟΣΕΕΔΙΠ, ΟΕΝΓΕ, ΔΟΕ και του Συντονιστικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων.
Συζητήθηκαν οι τρόποι συντονισμού των κινητοποιήσεων και γενικότερα της κοινής δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος το επόμενο διάστημα με στόχο, την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης και τρόικας που διαλύει τα κοινωνικά αγαθά, ξεθεμελιώνει τις εργασιακές σχέσεις και οδηγεί σε απολύσεις στο δημόσιο, περικόπτει βάναυσα μισθούς και συντάξεις, ιδιωτικοποιεί δημόσεις επιχειρήσεις και οργανισμούς και ξεπουλά το δημόσιο πλούτο. Continue reading
Η ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής μας καλεί να «βομβαρδίσουμε» με μηνύματα διαμαρτυρίας το βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ (φαξ: 210-3258454, μέιλ: elebooks@books.gr) για τη στάση του απέναντι στους εργαζόμενους. Διαβάστε τη σχετική καταγγελία:
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δ.Ε.
Ανοιχτό γράμμα σε όσους δεν συμπορεύτηκαν μαζί μας στον αγώνα
Και τώρα τι θα πεις, στα γεμάτα απορίες μάτια των μαθητών σου που σε ρώτησαν, ανοιχτά ή όχι
–αδιάφορο– αν αγωνίστηκες, αν απήργησες;
Είπες
πως δεν μπόρεσες, γιατί σ’ έπνιξαν τα χρέη, οι κάρτες, οι υποθήκες, τα δάνεια. Αλλά αυτά θα πολλαπλασιαστούν αν δε δείξεις τη δύναμή σου.
Έλεγες πως δε σε αφορούν τα μέτρα. Λάθος, γιατί σ’ αυτήν την κάθοδο στον Άδη κανείς δε μένει αλώβητος, δεν υπάρχει ξέρα να σε σώσει. Ή αγωνιζόμαστε όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος ή βουλιάζουμε.
Άφησες να εννοηθεί πως η πατρίδα κινδυνεύει, αλλά τι σόι πατρίδα είναι αυτή που τρώει, σαν τον Κρόνο, τα παιδιά της και κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους; Τι πατρίδα είναι αυτή που χαρίζει στους τραπεζίτες 28 δις και «δεν έχει» το ένα τρίτο από αυτά για να σώσει τους ηλικιωμένους και τα ταμεία τους από τον αφανισμό; Σου θυμίζουμε ότι το κράτος χρωστάει στα ταμεία μας 13,5 δις ευρώ [οι ιδιώτες επιχειρηματίες 6,5 δις] και «σπρώχνει» τα αποθεματικά μας στον τζόγο του χρηματιστηρίου.
Ψιθύρισες πως «τα πράγματα είναι δύσκολα», αλλά για φαντάσου ότι θα παραδώσεις τα εργασιακά, το μισθό, τη σύνταξη, την ασφάλιση, το ωράριο, τον πολιτισμό μας χειρότερα απ’ ότι τα παρέλαβες από τις προηγούμενες γενιές.
Εκστόμισες
πως υπάρχουν τα ρετιρέ του δημοσίου κι έτσι «άθελά σου» (;) θρέφεις τον εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στους εργαζόμενους, καλλιεργείς το φατριασμό και τον ανταγωνισμό και υποτάσεις στη δευτερεύουσα αδικία την κύρια.
Διάβασες
πως δεν υπάρχουν πια δικαιώματα και δεν αντέδρασες. Ξέχασες πως το ωράριο, η οργανικότητα, το αμετάθετο, η μοριοδότηση, η παιδαγωγική ελευθερία, η εργασιακή δημοκρατία, τα επιδόματα έστω των 550 ευρώ, κερδήθηκαν με τις μεγάλες απεργίες του 1988, 1997, 2006 και πως «τίποτα δε χαρίστηκε».
Ξανάπες πως οι ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, θα σε πουλήσουν. Αλλά για σκέψου πως, πάνω κάτω, αυτούς που κυβερνούν τα συνδικάτα και τη χώρα τα 40 τελευταία χρόνια τους ψήφισες και πως κάθε λαός και κάθε κλάδος «έχει την κυβέρνηση που του αξίζει»… Αν θες να κερδίσεις, γίνε πρωταγωνιστής στους αγώνες, ώστε όχι μόνο η συνδικαλιστική δράση, αλλά και η πολιτική να πάρουν κάτι από την αύρα και το χρώμα τους.
Όμως, τι θα πεις στα παιδιά; Ξέρεις καλά πως ο δάσκαλος διδάσκει πρώτ’ από όλα με το ζωντανό παράδειγμά του. Μπροστά μας είναι οι μεγάλες σκιές που μας συντροφεύουν και φωτεινά μας οδηγούν. Τεμπονέρας, Κομνηνός, Πέτρουλας, Λαμπράκης, Σουκατζίδης, Κωνσταντοπούλου, Αντύπας, Φεραίος, και τόσοι άλλοι… ένα δάσος σκοτωμένων φίλων. Όλων αυτών που τόλμησαν να σηκώσουν το μπόι τους στο κακό, που είπαν πως στο ψηφιδωτό της κοινωνίας θα βάλουν το δικό τους λιθαράκι, ώστε ο φόβος να μικραίνει και το σκοτάδι ν’ αργεί να φτάσει.
«Όποιος δεν κάνει τίποτε, ένα τίποτα είναι ο ίδιος»
(Μάξιμ Γκόργκι)
Και σκέφτεσαι να’ ρθεις στο τέλος απλώνοντας το τενεκεδάκι σου για να λάβεις ό,τι κερδήθηκε. Όμως, όταν σε καλούσαμε στον αγώνα, άκουγες τις πληρωμένες φωνές των ΜΜΕ και τις προσταγές των ισχυρών. Αυτών που, όντας θηρία, δίνουν ο ένας το χέρι στον άλλον, για να μας λιώσουν σαν μέταλλο σε καμίνι.
Ξέρω ότι έχεις πολλές δικαιολογίες. Εξηγήσιμες οι περισσότερες. Αλλά κανένα άλλοθι, δάσκαλε των παιδιών, δεν υπάρχει, καμία δικαιολογία δε θα σταθεί, όταν οι μαθητές σου σε ρωτήσουν αθώα κι οργισμένα συνάμα: Τι κάνεις για μας και το μέλλον μας; Τι έκανες την ώρα που ο τυφώνας σάρωνε τον κόσμο της εργασίας, τη χώρα, τη νεολαία;
Διότι «αδικεί όχι μόνο ο ποιών, αλλά και ο άπραγος», αυτός που λέει «καλά είμαι εγώ», ο βολεψάκιας, ο δειλός, ο προσκυνημένος.
Δες τους καλά: Κεφαλαιούχοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, μιλιταριστές, ευρωπαίοι πολιτικοί και γραφειοκράτες, ένα σινάφι αργόσχολων κήρυξαν τον πόλεμο. Ενάντια σε μας και τα παιδιά μας. Δύο δρόμοι υπάρχουν.
Ή θ’ αντισταθούμε ή θα πεθάνουμε σκυφτοί
«σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα όπου μας εύρει μας πατεί»
(Κ. Βάρναλης)
Και τώρα τι θα πεις; Είναι κι η σιωπή μια κάποια λύση. Αλλά τότε η αυριανή μέρα δε θα’ χει το αποτύπωμά σου∙ κάτι χειρότερο∙ θα’ σαι συνεργός τους. Αυτό μην το υποτιμήσεις…
Πολέμα. Αφουγκράσου. Κοίταξε στα μάτια τους αγωνιζόμενους συναδέλφους σου.
Περιφρόνησε τον κίνδυνο. Ρίσκαρε τη δεκάρα που δεκάρα δεν είναι.
Έλα μαζί μας!
www.paremvaseisde.gr, 6974438720