Στα σχολεία στάλθηκε από τον εκπρόσωπο των ΣΥΝΕΚ κείμενο σχετικά με τους συναδέλφους στα νησιά της Β΄Πειραιά και τη θέση των ΣΥΝΕΚ να στηθούν – όπως όπως – κάλπες στα νησιά.
Για την ιστορία πριν περίπου ένα μήνα το ΠΑΜΕ έφερε στο ΔΣ πρόταση, σε πλήρη αντίθεση με ότι υπερασπιζόταν έως τώρα, που προέβλεπε α) κάλπες στα νησιά, β) εκλογές χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο – καθώς δικαστικός αντιπρόσωπος για κάθε κάλπη θα χρέωνε με πολλά λεφτά το σωματείο. Η πρόταση αυτή δεν είχε εξ αρχής πολλούς απαιτούμενους τεχνικούς προσδιορισμούς. Πόσες κάλπες, πόσες εφορευτικές επιτροπές και με ποια σύνθεση, πότε θα άνοιγαν οι κάλπες και πως θα ερχόταν τα ψηφοδέλτια από τα νησιά στον Πειραιά κοκ. Στην πρόταση αυτή ψήφισαν υπέρ και οι ΣΥΝΕΚ – σαν έτοιμες από καιρό. Η ΔΑΚΕ ήταν αντίθετη βασικά στην μη ύπαρξη δικαστικού αντιπροσώπου και άρα και σε 7 διαφορετικές κάλπες – χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο – σε νησιά.
Εμείς ως παράταξη καταθέσαμε στο ΔΣ την παρακάτω πρόταση, όπου κάθε συνάδελφος μπορεί να αντιληφθεί ποιος έχει πρόταση για το σωματείο και σχέδιο οργανικής ένταξης των συναδέλφων του Αργοσαρωνικού στην ΕΛΜΕ και ποιος αντιμετωπίζει τους συναδέλφους ως κουκιά που θα δώσουν ψήφους στην μία ή την άλλη παράταξη για να κάνει τα παιχνίδια της.
Αν κάτι χαρακτηρίζε την πρόταση ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ για κάλπες στα νησιά ήταν η παντελής έλλειψη αρχών και συνδικαλιστικού ήθους. Γιατί αλήθεια να στηθούν κάλπες σε τρία συγκεκριμένα νησιά (Αίγινα, Σαλαμίνα, Γαλατάς) και όχι και στα επτά; Προφανώς γιατί έτσι μέτρησαν τις ψήφους. Στο Γαλατά έχουμε ψήφους, στις Σπέτσες δεν έχουμε, άρα στήνουμε όπου μας συμφέρει στο μικροπαραταξιακό όφελος. Γιατί αλήθεια μετά την υπαναχώρηση του ΠΑΜΕ, πάρθηκε πίσω το θετικό μέτρο να μην έχουμε δικαστικό αντιπρόσωπο στις εκλογές του Πειραιά; Δεν υπήρχε νομικό ζήτημα και ζήτημα ελέγχου από 4 διαφορετικές εφορευτικές επιτροπές για τις 4 κάλπες και υπάρχει για την μία στον Πειραιά; Προφανώς η πρόσκαιρη υιοθέτηση από ΠΑΜΕ-ΣΥΝΕΚ της θέσης της ΕΑΑ για εκλογές χωρίς ανάμειξη του κράτους και άρα χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο, έγινε στη λογική να «μαλακώσει» η ΕΑΑ τη θέση της στα υπόλοιπα. Άλλη μια ένδειξη του ήθους και των συνδικαλιστικών αρχών που χαρακτήριζαν τη συγκεκριμένη πρόταση. Όμως η ΕΑΑ δεν εξαγοράζεται, ούτε μας οδηγεί το μικροπαραταξιακό όφελος. Εμείς με κάλπη στα συγκεκριμένα 3 νησιά θα κερδίζαμε ψήφους, αλλά δεν σκεφτήκαμε έτσι. Όπως και με την πρόταση μας για απλή αναλογική χάνουμε πιθανόν έδρα, αλλά το προτείνουμε γιατί το βλέπουμε σωστό.
Οι συνάδελφοι γνωρίζουν καλά ποιος και με τι στόχο παρεμβαίνει στο σωματείο και άρα γιατί διεκδικεί τη ψήφο-με ηθικά ή όχι μέσα. Γνωρίζει ποιοι θέλουν τις έδρες στο σωματείο ως σκαλοπάτι για να γίνονται αύριο-μεθάυριο προϊστάμενοι και διευθυντές, για θέσεις και θεσούλες, για να αξιολογούν συναδέλφους στα διάφορα υπηρεσιακά συμβούλια, για να μοιράζουν προγράμματα.
Ας κοπεί λοιπόν το αστείο από τις ΣΥΝΕΚ ότι τους απασχολεί η συμμετοχή των συναδέλφων του Αργοσαρωνικού. Εδώ δεν βοήθησαν στη συμμετοχή των συναδέλφων στις κινητοποιήσεις της ΕΛΜΕ στην πολύ γνωστή τους ΔΙΔΕ στο κέντρο του Πειραιά, για ποια συμμετοχή αλήθεια μιλάμε;
Σε κάθε περίπτωση η πρόταση μας είναι συγκεκριμένη, τη θέτουμε ως λογική διαχρονικά και είναι στην κρίση των συναδέλφων.
Πρόταση της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής για ζητήματα λειτουργίας του σωματείου
Εισαγωγικά: Το πρόβλημα που υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα κρίνουμε ότι είναι βασικά πολιτικό και όχι διαδικαστικό. Το πολιτικό πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι για δεκαετίες ολόκληρες, είναι κυρίαρχη μια γραμμή που δε θέλει να οργανώσει τους αγώνες των εργαζομένων για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους γιατί αυτοί οι αγώνες είναι σε κόντρα με όλο το σύστημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αντί για αυτό η κυρίαρχη γραμμή, αντιλαμβάνεται το συνδικαλιστικό κίνημα ως συμπλήρωμα της πολιτικής του συστήματος, ως «διορθωτικό» των ακροτήτων του, ως συμβουλάτορα του κράτους, το οποίο όμως δεν είναι καθόλου ουδέτερο αλλά είναι ταξικό και όλοι του οι μηχανισμοί υπάρχουν για να αναπαράγεται η κυριαρχία των εκμεταλλευτών στους εκμεταλλευόμενους. Αυτή η γραμμή συμβιβασμού, ταξικής συνεργασίας και παζαριών με τον αντίπαλο είναι ολότελα χρεοκοπημένη, σε μια εποχή μάλιστα που το σύστημα εκμεταλλεύεται τον θετικό για αυτό συσχετισμό και την αποσυγκρότηση του λαϊκού παράγοντα και αποκαλύπτει την πραγματική του φύση, λεηλατώντας και τις τελευταίες κατακτήσεις των εργαζομένων, κατακτήσεις που είχαν παραχθεί από σκληρούς λαϊκούς και ταξικούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα.
Το γεγονός, όμως, ότι το βασικό πρόβλημα του συνδικαλιστικού κινήματος είναι πολιτικό δε σημαίνει ότι παραιτούμαστε από προτάσεις που μπορούν να λειτουργήσουν τόσο σε σωστή πολιτική κατεύθυνση, όσο και στην διευκόλυνση της συμμετοχής των εργαζομένων στη λειτουργία του.
Α. Για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών
Αν την πολιτική εγγύηση ότι το συνδικαλιστικό κίνημα θα παραμείνει ξεδοντιασμένο και σε αδράνεια την αποτελούν οι πολιτικές – συνδικαλιστικές απόψεις που κυριαρχούν, την οργανωτική εγγύηση την αποτελούν ένα πλέγμα παραγόντων, ένας από τους οποίους είναι ο κρατικός έλεγχος των συνδικάτων. Αστικοί νόμοι και όχι τα καταστατικά ορίζουν τη λειτουργία τους (στα σκαριά και νέος μνημονιακός αντισυνδικαλιστικός νόμος), δικαστικοί αντιπρόσωποι ελέγχουν τη νομιμότητά τους, δικαστήρια παρεμβαίνουν στη σύνθεσή τους. Το τραγικό είναι ότι μεγάλο μέρος της ετήσιας συνδρομής των μελών των σωματείων κατατίθενται στους δικαστικούς αντιπροσώπους, δηλαδή, τα μέλη των σωματείων πληρώνουν για να ελέγχονται!
Πρόταση: Οι εκλογές της ΕΛΜΕ γίνονται με απόλυτη ευθύνη της εφορευτικής επιτροπής (και χωρίς παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου), η οποία εκλέγεται στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση. Η κατανομή των εδρών γίνεται με απλή αναλογική, όπως προβλέπει το καταστατικό.
Και επειδή ξέρουμε ότι δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα, πρέπει να δηλώσουμε ότι η εφαρμογή της παραπάνω πρότασης δημιουργεί την ανάγκη μαζικού ελέγχου της λειτουργίας του σωματείου από τους συναδέλφους, γιατί μόνο αυτή μπορεί να αποτελέσει φραγμό σε ενδεχόμενα φαινόμενα παρατυπιών και αυθαιρεσιών από παρατάξεις.
Β. Για την έκδοση ΑΦΜ του συνδικάτου
Με το παραπάνω ζήτημα συνδέεται και η μνημονιακή απαίτηση του οικονομικού ελέγχου των σωματείων μέσω της έκδοσης ΑΦΜ. Είναι σαφές ότι το άλλοθι που χρησιμοποιείται (η υποτιθέμενη αποφυγή οικονομικών ατασθαλιών) είναι χοντροκομμένη απάτη. Αλλωστε, τα σωματεία έχουν Εξελεγκτική Επιτροπή, η οποία κάθε τέλος συνδικαλιστικής χρονιάς δημοσιοποιεί οικονομικό απολογισμό στη Γενική Συνέλευση. Ο οικονομικός αυτός απολογισμός είναι στον έλεγχο κάθε συναδέλφου και τίθεται σε δημόσια κρίση και κριτική. Στην πραγματικότητα, το σύστημα θέλει να χωθεί ακόμα πιο βαθιά στη λειτουργία των σωματείων, να ξέρει ποιοι είναι μέλη και ποιοι όχι, να ελέγχει τις οικονομικές ενισχύσεις των σωματείων. Μπορούμε να φανταστούμε τι δρόμος ανοίγει και τι ποινικοποίηση μπορεί να υποστεί ένα σωματείο που, ας πούμε, επιλέγει να δώσει 100 ευρώ για να ενισχύσει τον αγώνα των Παλαιστίνιων, σε μια τέτοια περίοδο που όποιος παλεύει χαρακτηρίζεται τρομοκράτης.
Πρόταση: Η ΕΛΜΕ με βάση πολιτική τοποθέτηση δεν εκδίδει ΑΦΜ και καλεί και όλα τα σωματεία, ανεξάρτητα από τις δυνάμεις που δραστηριοποιούνται σε αυτά, σε συντονισμένη δράση για να ανατραπεί το θεσμικό πλαίσιο οικονομικού ελέγχου των σωματείων από το κράτος.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Μπορούμε να φανταστούμε ότι κάτω από έναν αρνητικό συσχετισμό, είναι πιθανό το ενδεχόμενο ένα σωματείο να μην μπορεί να κάνει αλλιώς και να αναγκαστεί να υποχωρήσει. Δεν είμαστε σε αυτή τη φάση. Είμαστε στη φάση ότι η μάχη πρέπει να δοθεί!
Γ. Για τους συναδέλφους του Αργοσαρωνικού
Οι συνάδελφοι του Αργοσαρωνικού είναι απαραίτητο να ενταχθούν στη λειτουργία του Σωματείου. Και όταν λέμε να ενταχθούν, εννοούμε στο σύνολο της λειτουργίας του Σωματείου και όχι α-λα-καρτ μόνο στις εκλογές. Αν αυτό γίνει μόνο για την εκλογική διαδικασία, αυτό θα εντείνει την κοινοβουλευτικοποίηση και τη γραφειοκρατικοποίηση του σωματείου και θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη αποσυγκρότηση. Μια τέτοια επιλογή αποτελεί και υποτίμηση των συναδέλφων οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως εκλογική πελατεία.
Πρόταση:
- Δημιουργούνται ένα (Αργοσαρωνικού) ή περισσότερα (Αίγινα – Αγκίστρι, Πόρος – Μέθανα – Γαλατάς, Σαλαμίνα, Ύδρα – Σπέτσες) παραρτήματα της ΕΛΜΕ.
- Οι εκλογές της ΕΛΜΕ γίνονται εκτός από τον Πειραιά και στα αντίστοιχα παραρτήματα. Κατά τις εκλογές της ΕΛΜΕ, οι συνάδελφοι των περιοχών αυτών εκλέγουν εκτός από ΔΣ και Επιτροπή Παραρτήματος.
- Ολες οι συνελεύσεις και συσκέψεις κατά τη διάρκεια της χρονιάς γίνονται και τοπικά. Την ευθύνη τους την έχει το ΔΣ και η τοπική Επιτροπή Παρατήματος.
- Οι συνάδελφοι από τα Κύθηρα, λόγω απόστασης δεν μπορούν να καλυφθούν από τον παραπάνω σχεδιασμό και πρέπει να διερευνηθεί είτε η δημιουργία ξεχωριστής ΕΛΜΕ είτε η κάλυψή τους (με ό,τι αδυναμίες έχει αυτό) από την ΕΛΜΕ Λακωνίας.
Επειδή οι παραπάνω αλλαγές είναι σοβαρές και θέλουν παραπάνω μελέτη (μιας και υπάρχουν σοβαρά τεχνικά ζητήματα που πρέπει να λυθούν), το νέο ΔΣ που θα προκύψει αναλαμβάνει να μορφοποιήσει συγκεκριμένα την πρότασή του ώστε αυτή να εγκριθεί μέσα στο Γενάρη του 2018 και να εφαρμοστεί για την επόμενη συνδικαλιστική χρονιά.
Κάντε το πρώτο σχόλιο