· ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
· ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ στα ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ της
ΟΠΟΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, του ΣΕΒ και της Ε.Ε.
· ΟΥΤΕ ΠΑΣΟΚ – ΟΥΤΕ ΝΔ, για μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, στην υπηρεσία της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, για μαχητικούς, ενωμένους, αποφασιστικούς και νικηφόρους αγώνες.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες , Η νέα σχολική χρονιά αρχίζει μέσα σε συνθήκες επιδείνωσης των αντιλαϊκών μέτρων σε βάρος των εκπαιδευτικών, της χαμηλόμισθης υπαλληλίας, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας, της αγροτιάς και συνολικότερα των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το πιο στυγνό πρόσωπο της επίθεσης του Κεφαλαίου στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους,
Πάμε σε εκλογές κατ’ εντολή των βιομηχάνων και των μεγαλοπαραγόντων της Αγοράς, ώστε η νέα κυβέρνηση με τη «νωπή» εντολή να πάρει τα χειρότερα δυνατά μέτρα κατά της εργασίας και υπέρ του κεφαλαίου.
Ο Κ. Καραμανλής επιχειρεί, στο όνομα της υπευθυνότητας και με πρόφαση την καπιταλιστική κρίση, να εκφράσει με τον πιο αντιλαϊκό τρόπο τις επιλογές του κεφαλαίου και τις εντολές των διευθυντηρίων της Ιμπεριαλιστικής Ε.Ε –χαρίζει αφειδώς «πακέτα» ενίσχυσης στο Τραπεζικό και Επιχειρηματικό κεφάλαιο, ενώ καλεί τους εργαζόμενους να «ξεχάσουν» και τις στοιχειώδεις κατακτήσεις.
Δηλώνει ότι θα κλιμακώσει την αντεργατική πολιτική που οδήγησε χιλιάδες εργαζόμενους στη φτώχεια, την ανασφάλεια και την ανεργία και την κυβέρνηση της ΝΔ στην κατάρρευση. Η ΝΔ ζητά ψήφο για να εφαρμόσει αντεργατικά μέτρα σοκ. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι πρέπει να την μαυρίσουν!
Το ΠΑΣΟΚ, με την ανοικτή υποστήριξη σημαντικών αστικών μερίδων, στο όνομα της «προοδευτικής λύσης», προβάλλει ως καλύτερος και πιο πιθανός διαχειριστής της κυρίαρχης πολιτικής, όμως δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Γ. Παπανδρέου, ότι φιλοδοξεί να πάρει τη σκυτάλη από τη Ν.Δ για να συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Eπιχειρεί, με όψιμη δημαγωγία και κούφιες γενικολογίες, να εμφανιστεί ότι τάχα έχει μια πολιτική αντίθετη από εκείνη της NΔ. Όμως η πολιτική του ΠAΣOK παραμένει αναλλοίωτα αντιλαϊκή, όπως την γνώρισαν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα με τις προηγούμενες κυβερνήσεις του. Mε έτοιμο το «συμβόλαιο με την οικονομική ολιγαρχία» (και όχι με το λαό, όπως λέει εμπαίζοντας τον κόσμο) για να διαχειριστεί «καλύτερα» τις υποθέσεις της, δηλαδή, να επιβάλει τη σκληρή αντιλαϊκή πολιτική που υπαγορεύουν τα μεγαλοκεφαλαιοκρατικά συμφέροντα. Πιστή στην προώθηση των αντιλαϊκών κατευθύνσεων της EE. Πρόθυμη να διευκολύνει την ιμπεριαλιστική πολιτική των HΠA.
Τα άμεσα μεγάλα προβλήματα που πρέπει να αποτρέψει το λαϊκό-εργατικό κίνημα είναι :
► Το νέο αντιλαϊκό μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, βάσει του οποίου οι νεοπροσλαμβανόμενοι από την 1-1-2010 θα αμείβονται με τις αμοιβές της Γενικής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του Ιδιωτικού τομέα (δηλ με μηνιαίες αποδοχές των 700€!), δημιουργώντας και στους εν ενεργεία υπαλλήλους «δύο κατηγορίες» μισθωτών, τους «παλιούς και νέους», διασπώντας την ενότητα των εργαζομένων και καθηλώνοντας τις αποδοχές τους στα κατώτατα όρια.
► Οι μειώσεις των μισθών και των συντάξεων με κάθε τρόπο. Π.χ. μηδενικές αυξήσεις μισθών, περικοπές επιδομάτων, έκτακτες εισφορές, κατάργηση ακόμα και του 13ου μισθού σε τακτικές αποδοχές και στη σύνταξη, μετατρέποντας τη σύνταξη σε προνοιακό επίδομα και το εφάπαξ σε…παρωχημένη κατάκτηση
► Η ληστρική πολιτική στο Χώρο της Ασφάλισης, όπου έχει δρομολογηθεί η μετατροπή της κοινωνικής ασφάλισης σε επαγγελματική. Καταργούνται τα Βαρέα και ανθυγιεινά, αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και των γυναικών στα 65.
Εντωμεταξύ υπογράφτηκε προσύμφωνο μίσθωσης των ακινήτων του ΜΤΠΥ, με επαχθείς για το Ταμείο όρους και αποφασίστηκε από τη διορισμένη διοίκηση του ΤΠΔΥ να πάρει το ταμείο δάνειο 200 εκατομμυρίων, επειδή σήμερα αδυνατεί να χορηγήσει το εφάπαξ στους δικαιούχους, την ίδια στιγμή που το Κράτος οφείλει στο Ταμείο, με βάση τις εκτιμήσεις του ίδιου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, πάνω από 1 δις 350 εκατομμύρια.
► Ιδιωτικοποείται πλήρως η Υγεία και εμπορευματοποιούνται βασικές πλευρές και της Α/θμιας περίθαλψης.
► Εφαρμόζεται η αντιδραστική οδηγία Μπολκεστάϊν, κατεδαφίζοντας θεμελιώδεις εργασιακές και οικονομικές κατακτήσεις των εργαζομένων, μειώνοντας σε ευτελιστικά επίπεδα τις αποδοχές τους.
► Καθιερώνεται η 4μερη εργάσιμη εβδομάδα, τα ελαστικά ωράρια. Εδραιώνεται η εργασιακή βαρβαρότητα της ΩΡΟΜΙΣΘΙΑΣ (φέτος ανακοίνωσαν πρόσληψη 12.000 ωρομίσθιων εκπαιδευτικών), και γενικεύονται οι ελαστικές μορφές εργασίας.
► Απαλλάσσεται το επιχειρηματικό κεφάλαιο από τις εισφορές στα Ταμεία του ΙΚΑ, τις οποίες έχουν ήδη καταβάλει οι εργαζόμενοι, ενώ νομιμοποιείται το έγκλημα της κλοπής των αποθεματικών των Ταμείων
► Εφαρμόζεται η αντιδραστική οδηγία της Ε.Ε για Απελευθέρωση των Απολύσεων, με εντολή του Σ.Ε.Β., και την ίδια στιγμή η πλειοψηφία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της Γ.Σ.Ε.Ε υπογράφει «σύμφωνο υποταγής» για αυξήσεις της τάξης του ενός (1) €!, αποδεχόμενη τις αξιώσεις της εργοδοσίας για «κρατικές ενισχύσεις» των βασικών κλάδων, δηλ των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ταυτοχρόνως, συναινεί και στην εφαρμογή της οδηγίας της Ε.Ε για το περίφημο «κοινωνικό σχέδιο» στις ομαδικές απολύσεις, ευλογώντας με την υπογραφή της τόσο τον οδοστρωτήρα των αντιλαϊκών μέτρων, που οδηγούν στην εξαθλίωση χιλιάδες εργαζομένους, όσο και το στρατηγικό σχέδιο της στυγνής εργοδοσίας για αποτροπή της
αντίστασης των απολυμένων και της ανάπτυξης της λαϊκής πάλης.
► Εντείνεται η Αντιαγροτική πολιτική, μέσω της ΚΑΠ, οδηγώντας στο περιθώριο τη φτωχή και μικρομεσαία αγροτιά
► Στην εκπαίδευση πολλαπλασιάζονται οι μορφωτικοί φραγμοί, οδηγούνται στη μορφωτική απόρριψη τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, εντείνεται η ταξική δόμηση του σχολείου (Γενικό Λύκειο-ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ), ενώ αναγνωρίζονται ως ισότιμοι πανεπιστημιακοί τίτλοι τα πτυχία των διαφόρων Κ.Ε.Κ, ιδιωτικοποιώντας το Πανεπιστήμιο και συνδέοντάς το με τις επιχειρηματικές ανάγκες, όπως επιτάσσει η αντιδραστική συνθήκη της Μπολόνια.
· ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ-ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ-ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ-ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ.
· ΜΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΛΗ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΥΡΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ.
Οι εργαζόμενοι σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχουν ξεκάθαρο και να αναδεικνύουν τον ένοχο –κεφάλαιο, κυβερνήσεις, ΕΕ- και να πολεμούν την αιτία και όχι να ζητιανεύουν ψίχουλα. Απαιτούν ικανοποίηση των αιτημάτων του κινήματος και δεν στέργουν στην «από κοινού» με τα αφεντικά αντιμετώπιση της κρίσης.
Μια τέτοια αντίληψη και πρακτική δεν φαίνεται να έχουν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αφού έχουν αποδεχτεί το ρόλο του «κοινωνικού εταίρου». Με το ΣΕΒ ψάχνουν για κοινές λύσεις, ώστε «να βγει το κεφάλαιο από την κρίση», και με την κυβέρνηση διαπραγματεύονται ποια από τα βαρέα και ανθυγιεινά θα καταργηθούν. Υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις πείνας και υποταγή [τα γραφεία της ΓΣΕΕ καθαρίζει δουλεμπορική εταιρεία !]
Μια ταξική ενότητα, ένα μέτωπο του κόσμου της δουλειάς, πρέπει να οργανώσει τις μικρές και μεγάλες μάχες του εργατικού κινήματος, χωρίς συμβιβασμούς και ηττοπάθεια, ενάντια στην εργοδοσία, ενάντια στην όποια κυβέρνηση προκύψει μετά την 4η Οκτωβρίου και ενάντια σε κάθε ανάλογη αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική.
Με διεκδικήσεις και στόχους που θα αμφισβητούν το «μονόδρομο» της λιτότητας, την «ανάγκη» των απολύσεων, τις παραχωρήσεις κεκτημένων και δίκαιων αιτημάτων στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης και «της δύσκολης κατάστασης».