Το Σάββατο 12/5 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η 11η Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ με συμμετοχή εκπροσώπων από τους 18 Συλλόγους ΔΕΠ Πανεπιστημίων της χώρας, που με αποφάσεις τους συμμετέχουν στις Πανελλαδικές Συναντήσεις.
Οι πρόσφατες εθνικές εκλογές ανέδειξαν με τον πιο εντυπωσιακό και ταυτόχρονα αναμφισβήτητο τρόπο την πλήρη αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας στον “μονόδρομο” του Μνημονίου, τη ρητή άρνησή της να δεχτεί την πολιτική της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων, την περικοπή των μισθών, την αποκλειστική φορολόγηση των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων, που οδηγούν στην ανέχεια και την εξαθλίωση, που ερήμην της εφαρμόζουν καθοδηγούμενες οι ελληνικές κυβερνήσεις κατά τα δύο τελευταία χρόνια. Το εκλογικό αποτέλεσμα λειτουργεί συμπληρωματικά στους κοινωνικούς αγώνες που δόθηκαν τα δύο αυτά χρόνια, δημιουργεί αίσθημα ελπίδας, διαψεύδει όσους μεμψιμοιρούν και αμφισβητούν ότι αντιλαϊκοί νόμοι και πολιτικές μπορούν να ανατραπούν, αναδεικνύει την αποτελεσματικότητα, αλλά και την ανάγκη συνέχισης των συλλογικών αγώνων και των κινηματικών διαδικασιών. Η φαιά σκιά από την εκλογική άνοδο της ακροδεξιάς καθιστά πιο επιτακτικό τον αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, αφού στην ουσία πρόκειται για αγώνα ενάντια στην απομόρφωση της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που σε καταστάσεις φτώχειας και εξαθλίωσης μπορεί να δει αποξενωμένα από την παιδεία τμήματά της να οδηγούνται σε φαινόμενα κοινωνικού εκφασισμού, αλλά και πολιτικού φασισμού.
Σε ό,τι αφορά στην πολιτική στα πανεπιστήμια, η λαϊκή βούληση έδωσε το ίδιο εκκωφαντικό και ξεκάθαρο μήνυμα. Η πρώην Υπουργός ΠΔΒΜΘ Α. Διαμαντοπούλου, η Υπουργός που κατασυκοφάντησε -όσο κανένας προκάτοχός της- συλλήβδην πανεπιστήμια και πανεπιστημιακούς, που αγνοώντας επιδεικτικά το Σύνταγμα δεν δίστασε να εκβιάζει την ακαδημαϊκή κοινότητα μέσω της χρηματοδότησης των Ιδρυμάτων, που, ακόμα και όταν άλλαξε Υπουργείο, συνέχισε να κουνά επιτιμητικά το δάκτυλο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, που είχε το θράσος με την πολιτική της να στείλει πανεπιστημιακούς δασκάλους σε δίκες, δεν μπόρεσε καν να εκλεγεί βουλευτής. Από τα τέσσερα κόμματα που με αγαστή συνεργασία υπερψήφισαν τον Ν.4009/2011, τον νόμο που επιχειρεί να εφαρμόσει και να εξειδικεύσει τη μνημονιακή πολιτική στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τα δύο (ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία) έμειναν εκτός Βουλής, ενώ τα άλλα δύο (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) γνώρισαν τα ιστορικά χαμηλότερα ποσοστά τους σε εθνική εκλογική διαδικασία. Η κοινωνική απονομιμοποίηση του Ν.4009/2011 είναι πλέον απόλυτη και δεδηλωμένη. Το πανεπιστημιακό κίνημα (διδάσκοντες, φοιτητές, εργαζόμενοι), σε παράλληλη πορεία και με τη Σύνοδο των Πρυτάνεων, κατάφερε να αποτρέψει την εφαρμογή του νόμου, μια εξαιρετικά σημαντική επιτυχία που φαινόταν ανέφικτη λίγους μήνες νωρίτερα. Οι δικαστικές διώξεις που έχουν δρομολογηθεί κατά μελών της αγωνιζόμενης πανεπιστημιακής κοινότητας, όχι μόνο δεν κάμπτουν, αλλά αντίθετα, τονώνουν το φρόνημα για τη συνέχιση των αγώνων.
Την ίδια όμως ώρα τα Πανεπιστήμια αιμορραγούν: η ούτως ή άλλως ανεπαρκής χρηματοδότηση έχει εγκλωβιστεί στα γραφειοκρατικά γρανάζια του απαράδεκτου εκβιασμού που προηγήθηκε. Τα ακαδημαϊκά όργανα διοίκησης ολοκληρώνουν σε λίγο τη θητεία τους και η ανάγκη συνέχισης της διοίκησης είναι αυτονόητη. Η φοιτητική μέριμνα αποτελεί κενό γράμμα στο νέο θεσμικό πλαίσιο πιέζοντας οικονομικά ακόμα περισσότερο την ελληνική οικογένεια. Παράλληλα, και παρά την αλλαγή κλίματος οι λιγοστοί θύλακες υποστηρικτών της νεοφιλελεύθερης εκσυγχρονιστικής εκπαιδευτικής πολιτικής δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Προσπάθειες εφαρμογής επί μέρους διατάξεων, αλλά και κομβικών διαδικασιών εναρμονισμένων με τη συνθήκη της Μπολόνια, με κύρια την “αξιολόγηση”, επιχειρείται να κινηθούν σε κάποια Ιδρύματα. Η σχεδιασθείσα εξωτερική “αξιολόγηση” συνιστά απαράδεκτο εργαλείο κατάταξης -αλλά και συγχώνευσης ή κατάργησης- Ιδρυμάτων και Τμημάτων, καθώς συνδέεται τόσο με τη χρηματοδότηση όσο και με τη δυνατότητα ανάληψης των έστω και λίγων μη εκπορευόμενων από την αγορά ερευνητικών προγραμμάτων, όπως και με την προκήρυξη και λειτουργία Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, ενώ παράλληλα διαφοροποιεί την αξία πτυχίων ομοειδών Τμημάτων.
Η 11η Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ απαιτεί:
- μετά την ουσιαστική, με τη μη εφαρμογή του, και τη νομοθετική κατάργηση του Ν.4009/2011,
- την άμεση και επαρκή χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων,
- την εκλογή οργάνων διοίκησης από όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα με βάση τα προ του Ν.4009/2011 ισχύοντα,
- την παύση κάθε προσπάθειας εφαρμογής διατάξεων που συνάδουν με την πολιτική που ξεκάθαρα καταδικάστηκε από τον ελληνικό λαό,
- τον άμεσο διορισμό των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ,
- την έναρξη διαλόγου για θέσπιση νέου θεσμικού πλαισίου με βάση τον δημοκρατικό, δωρεάν, δημόσιο και ακαδημαϊκό χαρακτήρα του ελληνικού Πανεπιστημίου,
- την άμεση παύση των για συνδικαλιστικούς και φρονηματικούς λόγους δικαστικών διώξεων κατά μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας (ΑΠΘ, Θεσσαλία, Κρήτη),
και καλεί τους Συλλόγους Διδασκόντων σε όλα τα Ιδρύματα να συγκαλέσουν ΓΣ και να υιοθετήσουν τα παραπάνω σημεία.
Αθήνα, 14/5/2012
Κάντε το πρώτο σχόλιο